പെണ്ണിനോട്

പെണ്ണേ ,

കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി ,

നീണ്ട നിഴലുകള്‍ വരച്ച് ,

പാവാടയൊഴുക്കി

നീ വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ നടന്നുപോകുംപോഴോക്കെയും

ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പ്രാര്ഥിക്കാറുണ്ട് ,

ബസ്സൂകളൊന്നും ദേഷ്യത്തില്‍ നിലവിളിക്കരുതെന്നു .

ഇലകള്‍ പതിവിലും ഉന്മേഷത്തോടെ ഇളകരുതെന്നു ,

രാത്രി വേഗത്തില്‍ കനക്കരുതെന്നു ,

കടക്കാരന്‍ വെറുതെ ചില്ലറയ്ക്ക് ചോദിക്കരുതെന്ന് .

ഇതിലേതെങ്കിലും ഒന്നു ,

നിന്നെ സങ്കടം കൊണ്ടു വീര്‍പ്പു മുട്ടിച്ചു നീ മരിച്ചു പോയാലോ എന്നാണെന്റെ പേടി .

അതുകൊണ്ട്

കണ്ണേ ,

കരയാതെ ,

എന്റെ പെണ്ണേ,

കണ്മഷി പരത്താതെ .